Finansowanie należności — nie martw się,...

Jest powód, dla którego finansowanie należności jest techniką finansowania sprzed czterech tysięcy lat: to działa. Finansowanie należności, faktoring i finansowanie oparte na aktywach oznaczają to samo, co związane z pożyczkami opartymi na aktywach - faktury są sprzedawane lub zastawiane stronie trzeciej, zwykle firmie zajmującej się finansowaniem komercyjnym (czasem bankowi), aby przyspieszyć przepływ środków pieniężnych.

W uproszczeniu proces przebiega zgodnie z tymi krokami. Firma sprzedaje i dostarcza produkt lub usługę innej firmie. Klient otrzymuje fakturę. Firma żąda finansowania od podmiotu finansującego, a procent faktury (zwykle od 80% do 90%) jest przekazywany do firmy przez podmiot finansujący. Klient płaci fakturę bezpośrednio podmiotowi finansującemu. Uzgodnione opłaty są potrącane, a pozostała część jest rabatem dla firmy przez podmiot finansujący.

Skąd klient wie, że musi zapłacić podmiotowi finansującemu zamiast firmy, z której otrzymuje towary lub usługi? Termin prawny nazywa się „powiadomieniem”. Podmiot finansujący informuje klienta na piśmie o umowie finansowania, a klient musi wyrazić zgodę na piśmie na ten układ. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli klient odmawia pisemnej zgody na zapłatę pożyczkodawcy zamiast firmy dostarczającej towary lub usługi, podmiot finansujący odmówi zaliczki.

Czemu? Głównym zabezpieczeniem podmiotu finansującego do spłaty jest zdolność kredytowa klienta płacącego fakturę. Przed przekazaniem środków do firmy jest drugi krok zwany „weryfikacją”. Jednostka finansowa weryfikuje z klientem, że towary zostały otrzymane lub usługi zostały wykonane w sposób zadowalający. Nie ma sporu, podmiot finansujący powinien założyć, że faktura zostanie zapłacona; w związku z tym fundusze są wypłacane. Jest to ogólny obraz działania procesu finansowania należności.

Finansowanie należności z rachunków bez powiadomienia jest rodzajem faktoringu poufnego, w którym klienci nie są powiadamiani o uzgodnieniu finansowania działalności z podmiotem finansującym. Jedna z typowych sytuacji dotyczy firmy, która sprzedaje niedrogie produkty tysiącom klientów; koszt zgłoszenia i weryfikacji jest wygórowany w stosunku do ryzyka braku zapłaty przez klienta indywidualnego. Po prostu może nie mieć sensu ekonomicznego dla podmiotu finansującego, aby kilku pracowników codziennie kontaktowało się z setkami klientów w sprawie transakcji jednego klienta finansującego.

Faktoring bez zgłoszenia może wymagać dodatkowych wymogów dotyczących zabezpieczeń, takich jak nieruchomości; może być również wymagany lepszy kredyt firmy pożyczkowej z osobistymi gwarancjami ze strony właścicieli. Uzyskanie faktoringu bezzgłoszeniowego jest trudniejsze niż w przypadku normalnego finansowania należności z zapisami dotyczącymi zgłoszenia i weryfikacji.