Komentarze (0)
Jaka jest najlepsza polityka podatkowa? Większość może odpowiedzieć, że opodatkowuje ich mniej, a inni więcej.
Teraz ta odpowiedź rozpada się według własnej logiki, ponieważ gdyby zastosować ją do wszystkich, nie byłoby „innych”, którzy mogliby więcej opodatkować. Ale odpowiedź nasuwa pewną kwestię. Sprawiedliwość i użyteczność podatków – a uczciwość i użyteczność to kluczowe kwestie etyczne – te elementy są często w oku patrzącego. Tak więc, jak opisałem w artykule towarzyszącym („Podatki: Kalkulacja w etyce”), ustanowienie akceptowalnej i etycznej polityki podatkowej obejmuje mieszanie perspektyw z całego spektrum społecznego i gospodarczego w celu osiągnięcia wspólnego konsensusu. Niemal z definicji nikt nie jest w stanie określić najlepszego rozwiązania.
Tak więc, będąc spójnym z własnymi słowami, dodam do tego procesu mieszania, oferując kilka własnych sugestii.
Zleceniodawcy
Jakie są cele dobrej, ośmielę się powiedzieć etycznej, polityki podatkowej? Oto, co chciałbym powiedzieć. Podatki powinny być 1) sprawiedliwe dla jednostki, a jednocześnie 2) promować ogólny dobrobyt i 3) zwiększać wyniki ekonomiczne. Powinny również 4) gromadzić wystarczające dochody dla rządu, którego pragniemy, oraz 5) być proste, skuteczne i minimalizować uchylanie się od decyzji.
Jak moim zdaniem najlepiej osiągamy te cele? Z pewnością pełna dyskusja mogłaby obejmować nie tylko kilka stron, ale całą książkę lub kilka książek. Ale tutaj byłoby kilka pomysłów.
Kredyty a potrącenia
Czy się to podoba, czy nie, Ameryka wykorzystuje podatki do promowania opieki społecznej. Promujemy posiadanie domu, umożliwiając odliczanie odsetek od kredytu hipotecznego; dotujemy samorządy państwowe i samorządowe poprzez zwolnienie podatkowe z tytułu odsetek od obligacji komunalnych; wspieramy instytucje non-profit poprzez odliczenia charytatywne.
Podjęto wiele dyskusji na temat tego, co powinno, a co nie powinno być wyłączone lub odliczone od dochodu dla celów podatkowych. Do tego nie dodam tutaj. Skupiamy się tutaj raczej na sposobie stosowania tych wyłączeń lub odliczeń.
W przypadku potrąceń (takich jak odsetki od kredytu hipotecznego) lub wyłączeń (takich jak odsetki od obligacji komunalnych) stosujemy je jako odliczenia od dochodu, a nie do podatku dochodowego. Odliczenia i wyłączenia obniżają dochód podlegający opodatkowaniu.
Jakie są implikacje etyczne? Osoby o wyższych dochodach, w wyższych przedziałach podatkowych, otrzymują większe korzyści niż znacznie liczniejsza grupa osób w przedziale środkowym i niższym. Bogaty człowiek przekazuje swojej wierze kilka tysięcy dolarów, oszczędza od dwudziestu do trzydziestu centów na dolarze. Codzienny człowiek przekazuje równoważną kwotę, albo nic nie oszczędza, albo może dziesięć z piętnastu centów na dolarach.
W jaki sposób osoby o wyższych dochodach uzyskują większe korzyści? Po pierwsze, oczywiście osoby o wyższych dochodach znajdują się w wyższych przedziałach podatkowych, więc każdy wykluczony lub odliczony dolar oszczędza wyższy procent. Po drugie, istnieje standardowe odliczenie. Osoby o wyższych dochodach najczęściej przekraczają tę standardową kwotę, a tym samym ich odliczenia faktycznie obniżają ich podatki. Osoby o umiarkowanych i niższych dochodach na ogół nie mają wystarczających odliczeń, aby przekroczyć standardową kwotę. Tak więc, kiedy przekazują kościołowi lub lokalnemu bankowi żywności, albo ponoszą wydatki podlegające odliczeniu, te datki lub potrącenia niczego im nie oszczędzają.
Sugerowanym przeze mnie środkiem zaradczym byłaby zamiana potrąceń i wykluczeń na kredyty. Odliczenia i wyłączenia nie obniżałyby już dochodu podlegającego opodatkowaniu, ale raczej bezpośrednio obniżałyby podatki, tj. stałyby się one w całości lub w części bezpośrednim kredytem na poczet podatków. Tak więc, jeśli ktoś przeznacza dolara na cele charytatywne, podatki są zmniejszane tak samo niezależnie od dochodu. Jeśli ktoś otrzymuje dolara odsetek od gminy, oszczędności podatkowe są takie same dla wszystkich.
Zobacz więcej tutaj